Emek Sahnesi

Mimarlığını Rafael Alguadiş’in üstlendiği Sinema 1924 yılında açılmış, ilk adı olan “Melek”i, film perdesinin iki yanına yerleştirilmiş, sarı-turuncu renkli “art nouveau” tarzı melek heykellerinden ve zorunlu olarak sinemaya giriş için kullanılan Melek Apartmanı’ndan almıştır.

Son 20 yıldır İstanbul Film Festivali’nin ana mekânı olarak hizmet veren Emek Sineması, işletmecilerinin tüm çabalarına rağmen, fiziksel yetersizlikler ve sinemaseverlerin ilgisizliği gibi nedenlerle Temmuz 2009’da kapılarını kapatmak zorunda kaldı.

Daha sonra yapılan çalışmalarla birlikte Emek Sineması’nın, tarihi Cercle d’Orient binasının aslına uygun bir şekilde yeniden İstanbul’a kazandırılması, Emek Sineması’nın taşınarak sürdürülebilir ve sağlıklı bir zemine kavuşturulması hedeflenerek renovasyonu, 1924 yılındaki orijinal projeye birebir uygun olarak gerçekleştirildi.

Sinema sunum teknikleri açısından en yüksek teknolojik donanımı sunan Emek Sineması, hepimizin sineması olarak sinemaseverlerle yeniden buluşturuldu.

530 kişi kapasiteli Melek Sinemasının en önemli özelliği, salonun enine değil, dikine olmasıdır. Üç bir yanından perdenin rahatça izlenmesini sağlayan bu mimari tasarım, Melek Sinemasını benzerlerinden ayırıyordu. Barok ve rokoko bezemelerle oya gibi işlenmiş salonun özellikle altın yaldızlı tavan ve duvar bezemeleri özenli bir işçiliğin ürünü olarak dikkat çeker.

• 

  50 kişi ve üzeri davetli sayısı olan etkinlikler için uygundur.

• 

  Açılış ve galalar için uygundur.

• 

  Özel gösterimler için uygundur.